2019’a girerken….

Kategori: Hayat | 10

2019’un ilk dakikalarında yazıyorum bu satırları. Havai fişek gürültüleri eşliğinde…

Ne yazacağımı pek bilmiyorum, amaçsızca açtım uzun süredir açmadığım bu sayfayı. Belki biraz içimi dökmek istedim.

2012 yılında iş hayatıma veda edip tam da o sırada satın aldığım dikiş makinemle ilgili hayaller kurarken bu işin benim için böylesine bir tutkuya dönüşeceğinden habersizdim. Başta ne dikeceğim konusunda daldan dala kondum, sonra yavaş yavaş yolumu çizmeye başladım. Ürünlerimin oldukça ilgi gördüğü, siparişlerime yetişmekte zorlandığım dönemlerin ardından hayatıma bir evlat dahil oldu ve dolayısıyla yeni kariyerime belirsiz bir müddet ara verip annelik kariyerime başladım 🙂

Bu belirsiz sürenin bu kadar uzayacağını tahmin etmiyordum aslında ama gerçektenzaman çok çabuk geçti. Şimdi oğlum 3 yaşına yaklaşırken artık atölyeye birlikte girip çalışabiliyoruz. Dikiş dikerken kucağıma gelmek, makinenin düğmelerine basmak, kumaşa toplu iğne takmak, düğme kutusunu döküp düğmeleri ipe dizmek, kumaşı çizmek kesmek gibi işlerin tamamına dahil olmak gibi istekleri var:) Çok tehlikeli olmadığı sürece ben de onun bu isteklerine kayıtsız kalmıyorum ve birlikte tıngır mıngır birşeyler yapabiliyoruz artık.

Bu üç yıla yakın sürede fiziksel olarak her ne kadar dikiş makinemden uzak kalsam da zihinsel olarak boş durmadım işimle ilgili. Hayaller, fikirler, projeler, planlar birikti de birikti.

Şimdiki durumda ise yapılacak çok iş var,  iş yapabileceğim süre çok kısıtlı ve 3 yaşında bir çocuk ile birlikte çalışıyorum 🙂 Sanırım net bir tablo ortaya koyabildim durumla ilgili 🙂

İşimi her ne kadar çok sevsem de oğlumla aramızdaki bağ çok daha önemli. Şimdi sürekli birlikteyiz, oyun oynarken, yemek yaparken, yerken, kahve içerken, temizlik yaparken, çamaşır yıkarken hatta uyurken.  Ama zaman öyle çabuk geçiyor ki -ömür yeterse- çok yakında bu birlikteliği özleyeceğim zamanların geleceğini biliyorum. Çocuğunu ilk kez okula gönderdiğinde boşluğa düşüp ağlayan anneler gördüm 🙂

Sonuç olarak şu an oğlumla doyasıya zaman geçirmek ilk önceliğim, bunun yanında fırsat buldukça işimi yapmaya da devam edeceğim. Hayaller, fikirler, projeler, planlar ise tam gaz 🙂 Zaten hepsini gerçekleştirmem 50 yıl falan sürer sanıyorum 🙂

Yazıyı buraya kadar okuyan birileri varsa teşekkür edip saygılarımı sunuyorum.

2019 hepimiz için mutluluk, sağlık, huzurla dolu bir yıl olur umarım.

 

Sevgiler

Özlem

 

10 Responses

  1. Kışın Leylâsı

    “Yazıyı buraya kadar okuyan birileri varsa teşekkür edip saygılarımı sunuyorum.”
    Yazıyı buraya kadar okuyan birileri hem teşekkür ediyor hem saygılar sunuyor hem de bütün bunları yaparken kocaman mutlu oluyor 🙂 Sizi çok özlüyoruz, Özlem Hanım 😉

    • özlemistan

      Ben de kocaman mutlu oldum bu yorum karşısında 😀 Kocaman mutluluğumuz daim olsun o zaman 🙂 Özletmemek için çalışmalarım sürecek inşallah 🙂

  2. Sinem

    Çok güzel bir blogunuz var, keyifle takip edeceğim sizi. Çanta dikimlerinde kullanılan kumaşlar için satın alınabilecek yer tavsiyesi verir misiniz?

    • özlemistan

      Çok teşekkür ederim Sinem Hanım 🙂 Kumaş konusu biraz tarz meselesi. Parça kumaş olarak Bakırköy pazarından da alınabilir, etsy aracılığıyla yurt dışından da… İstanbul’da iseniz Eminönü veya Unkapanı İMÇ gezebilirsiniz. Online olarak intaslar.com var.
      Sevgiler
      Özlem

  3. Çaylak terzi

    Merhaba Özlem hn dikis öğrenmek istiyorum 38 yaşındayım biraz sabırsız bir yapım var ama çok caliskanim… Yorucu bir isim var onu bırakıp kız çocukları için elbiseler dikmek istiyorum tarz sahibi oldugumu söylerler sanırım tek ozelligim bu 🙁 sizce öğrenip gelir elde edebilir miyim istekli olur ve kafayı takarsam ne sürede profesyonel lesebilirim … Bir de buralarda kurs yok bir terzinin yanında çıraklık eğitimi almak akıllıca olur mu yoksa YouTube dan kendi kendime mi ogrenmeliyim. … Çok uzun oldu ama size danışmak istedim fikriniz önemli blogunuz çok güzel yeniden donmenize sevindim sevgiler 😍

    • özlemistan

      Merhaba, bir insan gerçekten istiyorsa başarır buna eminim. Etrafımda bunun örneklerini çok gördüm. Diğer sorularınız için net bir şey söyleyemem, sizin şartlarınıza, öğrenme tarzınıza bağlı konular. Belirttiğiniz gibi youtube kanalları da bu konuda çok aydınlatıcı. Herhangi bir kurs imkanı bulursanız onu da mutlaka değerlendirin derim. Sadece dikiş değil kumaş, malzeme, kalıp konularında da bilgi sahibi olmanızı tavsiye ederim.

      Umarım güzel bir yol çizer bize güzel haberlerle dönersiniz.

      Sevgiler
      Özlem

  4. İpek

    1 yıldır dikiş öğrenmeye çalışıyorum ve 2 yaşında bir oğlum var… isteğim o kadar çok ama vaktim ve imkanım o kadar kısıtlı ki.. belki ayda birkaç saat ayırıp dikmeye çalıştığımda burda dergisinin terimleri arasında kayboluyorum ve yine yarıda kalıyorum :(…. işte o sırada sizin sayfanız gibi detaylı bilgi veren sayfalar yetişiyor imdada.. özen ve emeğinizi tebrik ederim.. devamını bekliyoruzz..

    • özlemistan

      Evlat söz konusu olunca diğer her şey ikinci plana itiliyor bir süre ama asla vazgeçmemeliyiz yolumuzda ilerlemekten.

      Çok teşekkür ederim, kolaylıklar dilerim İpek Hanım.

  5. Duygu Dehmen

    bloğunuzu bugün gördüm ve bayıldım. sonra en son 2016 yılında bişeyler paylaştığınızı gördüm dedim 3 yıldır yok acaba sonra bu yazınızı okudum….bir ohhhh çektim iyi bari geçerli bir mazereti varmış tabiki evlat her şeyden önce gelir….ben memur olduğum için çocuğumla sadece 10 ay geçirebildim( o zamanlar ücretsiz izinler 6 aydı, yıllık izin biraz rapor işte anca 10 ay 🙁 ) siz canınız ne zaman isterse o zaman başlayın iş güç kaçmıyor….. ama zaman o kadar çabuk geçiyorki….. ilk teyze dedi yani zeyyze ve bunu kardeşib duydu sonra anne deyişini ilk annem duydu ayakta ilk dikilişini ve yürüyüşünü de annem gördü….. ben hep eve geldiğimde duydum ve gördüm…..ayyyy ne kadar dolmuşum şu an göz yaşlarımı tutamıyorum……. benim oğlum şimdi lisede …….yani onbeş sene ne geldi geçti anlamadım…… demem o ki fırsatınız ve imkanınız varsa çocuğunuzla bolca ve kaliteli zamanlar geçirin…..çünkü giden zaman geri gelmiyor…….

    • özlemistan

      Duygu Hanım ne kadar içten ne kadar samimi yazmışsınız. Söyledikleriniz benim için o kadar değerli ki… Bugünlerde tekrar çalışma ihtimalini düşünüyordum, sanırım daha iyi düşünmeliyim bu sözlerinizden sonra. Blogumu bulmanız, bunları yazmanız… Hiçbir şey tesadüf değil. Evladınızla, ailenizle birlikte mutluluklar diliyorum size.

      Sevgilerimle
      Özlem

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir